We kennen natuurlijk allemaal de kracht van taal. Als je bij de slager aan de beurt bent en de winkelmedewerker zegt “wat wil je?”, krijg je een ander gevoel dan wanneer je te horen krijgt “goedemorgen! Waarmee kan ik je vandaag helpen?”.
Zo werkt het ook bij hoe je tegen jezelf praat, je self-talk. Geef je jezelf vaak op je kop, dan heeft dat effect op hoe je je voelt. Meestal ben je dan niet al te blij met jezelf. Je gedachten doen er dus toe (en gelukkig kun je die best een beetje bijsturen).
Je wordt beter in wat je vaak doet
In alles wat je vaak doet, word je beter. Het brein is namelijk een beetje lui: het is dol op gewoontes, dat scheelt veel moeite (hersencapaciteit en energie). Ook in het denken van bepaalde gedachten kun je goed worden. Heb je veel angstige gedachten, dan neigt je brein al snel naar meer angst.
Taal bij chronische pijn
Ook bij chronische (pijn)klachten speelt taal – en de neiging van het brein lui te zijn – een belangrijke rol. Hierbij is het belangrijk om te weten dat bepaalde woorden of uitdrukkingen ervoor zorgen dat je brein zich veilig of juist onveilig voelt. En een onveilig brein creëert meer pijn of meer klachten. Als je dan weet dat je brein graag herhaalt wat het heeft geleerd, dan begrijp je je je angstiger voelt als je in je denken taal gebruikt die de onveiligheid versterkt. En angst versterkt de pijn (in de blog over de pijn-angst cyclus lees je meer over hoe dit werkt.)
Je brein kalmeren
Sommige woorden geven vertrouwen, andere zorgen ervoor dat je dieper in de put raakt. Als je bijvoorbeeld tegen jezelf zegt ‘niet zeuren, gewoon door de pijn heen bijten’ geef je je brein het signaal dat er iets is om bang voor te zijn, waardoor de pijn intensiveert. Beter is het om bij pijn te denken in termen van ‘ik glijd hier doorheen’ of ‘ik laat het toe’. Het brein kan hierdoor kalmeren.
Ook als het tijdens je herstel even niet meezit, is het niet handig om tegen jezelf te zeggen ‘ik voel me zó depressief’. Het brein leer je daarmee dat er iets ernstigs aan de hand is. Beter is het om luchtiger te denken ‘het is nu gewoon wat veel voor me’. Dat laatste geeft aan dat het tijdelijk is en dat het erbij hoort – en dat kalmeert je brein.
Hersteltaal
Je bewust zijn van de woorden die je tegen jezelf zegt gedurende je herstelproces is dus belangrijk. Blijf weg van woorden die je stress verhogen, je ontmoedigen of je bang maken. Maar kies hersteltaal: woorden die je hoop geven, je veilig laten voelen, het luchtig maken of je misschien zelfs aan het lachen maken. Door deze hersteltaal vaak te gebruiken, leert je brein deze taal. Want je wordt beter in alles wat je vaak doet. Zélfs als je het diep van binnen niet gelooft!